In de vele redevoeringen die Handelingen bevat, wordt geciteerd uit de Septuagint. Het is buitengewoon onwaarschijnlijk dat 'ongeletterde' Joden (4:13) zouden citeren uit een Griekse vertaling. De intentie was niet een nauwkeurige (laat staan letterlijke) verslaglegging te geven, maar om te schrijven wat de personages gezegd 'zouden kunnen hebben'. Handelingen is in ieder geval voor heidenchristenen geschreven. In plaats van de Joodse aanduiding rabbi worden de Griekse aanduidingen kyrios, "heer" en epistates, "meester" gebruikt.

Een ander argument dat Lucas de auteur van Lucas en Handelingen was, was dat deze door een arts geschreven zouden moeten zijn omdat ze medische vakkennis zouden veronderstellen of een bijzondere aandacht voor medische onderwerpen zouden laten zien. [6] De medische kennis die uit Lucas en Handelingen blijkt en gebruikte (vak)termen, stijgen echter niet boven het resultaat van een solide algemene opleiding uit. Deze vergelijking met antieke parallellen brengt de actualiteit van het boek Handelingen aan het licht, niet alleen voor de tijd waarin het boek werd geschreven, maar ook voor het heden van de 21ste eeuw. Handelingen van de apostelen (Koinè-Grieks: Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, Práxeis tôn Apostólōn; Latijn: Actus apostolorum of Acta apostolorum, "daden van de apostelen"), vaak Handelingen genoemd of verder afgekort "Hand.", is een boek in het Nieuwe Testament van de Bijbel. Het boek werd in het Koinè- Grieks geschreven. De discipelen doen wat de Heer heeft gezegd. Ze gaan niet weer ieder naar zijn huis ( Jh 20:10), maar ze verlaten de Olijfberg en gaan naar Jeruzalem. Ze hoeven niet ver te lopen. De afstand wordt gegeven naar de Joodse wijze van meten, een sabbatsreis. Het is de afstand die de Joden op de sabbat mochten afleggen, ongeveer achthonderd meter. Alles ademt nog de sfeer van het Jodendom. De auteur beschreef de kijk van de apostelen vroeg in het werk: "Heer, gaat U dan binnen afzienbare tijd het koningschap over Israël herstellen?" (1:6) En hoewel de gebeurtenissen met Pinksteren getuigden van de universele aard van de boodschap van Jezus, zag de meerderheid van de kerk van Jeruzalem de universele implicaties ervan niet. De verspreiding van het christendom buiten Palestina was niet het werk van de apostelen. Na de lijst van apostelen (1:13) worden negen van de twaalf niet meer genoemd, worden Jakobus en Johannes alleen kort vermeld en verdwijnt Petrus uit beeld vanaf hoofdstuk 12. Volgens de auteur speelden zij dus geen rol in het verspreiden van het evangelie buiten de grenzen van het judaïsme. De eerste die de universele implicaties zag, was Stefanus, maar deze werd in Jeruzalem gestenigd en hierna zegt de auteur: "Nog diezelfde dag brak er een hevige vervolging los tegen de gemeente van Jeruzalem, zodat allen verspreid werden over Judea en Samaria, met uitzondering van de apostelen" (8:1).

Verpleegtechnische handelingen zijn handelingen die worden uitgevoerd door verpleegkundigen om patiënten te verzorgen en te behandelen. Het gaat hierbij om handelingen die medisch van aard zijn en alleen mogen worden uitgevoerd door professionals met een daarvoor bestemde opleiding en certificering. Verpleegtechnische handelingen zijn cruciaal voor de gezondheid en het welzijn van patiënten, omdat deze handelingen bijdragen aan de verlichting van klachten en het voorkomen van complicaties. Soorten verpleegtechnische handelingen # De naam "Handelingen van de apostelen" stamt waarschijnlijk uit de 2e eeuw. Deze diende om dit werk te onderscheiden van de talrijke apocriefe ' handelingen' die in die tijd ontstonden, zoals Handelingen van Petrus, Handelingen van Paulus en Handelingen van Johannes. Praktisch betekent het voor ons dat wij allereerst ons getuigenis moeten geven in het huis en de straat waar we wonen en op de plek waar we werken (vgl. Lk 8:39). Vervolgens kan de Heer ons dan in een ruimere kring als Zijn getuigen inzetten. Het licht dat het helderst thuis schijnt, schijnt het verst. Met het noemen van de steeds groter wordende kring waar het getuigenis aangaande Hem wordt gegeven, geeft de Heer tevens een onderverdeling van het boek Handelingen:

Zuurstoftoediening is een verpleegtechnische handeling die wordt uitgevoerd om de zuurstoftoevoer naar het lichaam van een patiënt te verbeteren. Dit kan nodig zijn bij aandoeningen zoals COPD, waarbij de patiënt moeite heeft met ademhalen. Het is van groot belang dat de zuurstoftoevoer op de juiste manier wordt geregeld en gecontroleerd, om zo complicaties te voorkomen. Stomazorg # Bij dit bidden van de apostelen zijn ook enige vrouwen aanwezig, van wie Maria, de moeder van de Heer, met name wordt genoemd. Het is de laatste keer dat ze in het Nieuwe Testament wordt genoemd. Zij bidt mee. Er wordt niet tot haar gebeden, zoals de rooms-katholieke kerk zeer onterecht leert en in die kerk ook gebeurt. Ze wordt “de moeder van Jezus” genoemd en niet ‘moeder Gods’, zoals de genoemde kerk zeer ten onrechte leert.

Jezus opgenomen in de hemel

Als gevolg van de vervolging in Jeruzalem bracht Filippus de boodschap naar Samaria. De Samaritanen waren zowel raciaal als religieus aan de Joden verwant, hoewel ze hevige vijanden van elkaar waren. De verkondiging van de boodschap in Samaria leidde kennelijk tot zorgen bij de apostelen, die Petrus en Johannes stuurden om de situatie te onderzoeken. Toen zij zagen dat de Samaritanen de Heilige Geest ontvingen, was dat een bewijs dat God het goedkeurde dat het evangelie aan anderen dan Joden werd verkondigd (8:4-25). In hetzelfde hoofdstuk wordt ook een tweede stap genoemd om de boodschap buiten het judaïsme te verkondigen. Hoewel de Ethiopische eunuch de God van het jodendom accepteerde, was het vanwege zijn fysieke toestand voor hem onmogelijk een volwaardige proseliet te worden. Maar Filippus verkondigde hem het evangelie en hij accepteerde Jezus als Heer (8:26-40).

De redactie aanvaardt ongevraagde bijdragen ter beoordeling, maar kan ook gastschrijversuitnodigen een bijdrage te schrijven volgens enkele thematische suggesties. De editieredacteurneemt daarbij telkens het voortouw en de redactiesecretaris bewaakt het proces. Omdat allepublicaties in Handelingen plaatsvinden onder verantwoordelijkheid van de redactie, behoudtdeze zich te allen tijde en in alle bovengenoemde gevallen het recht voor om wijzigingen in eentekst voor te stellen, dan wel om een bijdrage niet voor publicatie in aanmerking te laten komen. Nadat Jezus naar de hemel is opgestegen, wordt er een vervanger voor Judas Iskariot aangewezen. Tijdens het pinksterfeest, als de volgelingen van Jezus bij elkaar zijn, ontvangen zij de Heilige Geest. Dankzij de Heilige Geest kunnen de discipelen wonderen verrichten (met name genezingen), hij leidt hen bij de verspreiding van Jezus' leer en hij helpt hen om de juiste dingen te zeggen wanneer dat nodig is. Een groot aantal Joden bekeert zich, maar de Joodse religieuze leiders laten de apostelen gevangennemen. Ze worden ondervraagd en op voorspraak van Gamaliël weer vrij gelaten. De Joodse leiders blijven de christenen echter vijandig gezind en op een gegeven moment wordt Stefanus gevangengenomen en gestenigd. Jezus' volgelingen worden steeds heviger vervolgd en ontvluchten Jeruzalem naar Judea en Samaria. Wanneer de Paulus, een farizeeër, op reis is naar Damascus om de christenen die daarheen gevlucht zijn gevangen te nemen, verschijnt Jezus aan hem, waarop Paulus zich bekeert. Ondertussen bekeren steeds meer Joden zich, niet alleen in Palestina maar ook daarbuiten. Petrus krijgt een visioen waarin hem wordt uitgelegd dat ook niet-Joden ('heidenen') zich bij de volgelingen van Jezus aan mogen sluiten en gedoopt mogen worden. De grootste rol bij de verspreiding van het evangelie onder niet-Joden is echter weggelegd voor de bekeerde Paulus, die drie zendingsreizen onderneemt waarbij hij christengemeentes sticht in Sicilië, Klein-Azië, Macedonië en Achaea. Wanneer Paulus Jeruzalem bezoekt wordt hij gevangengenomen en moet hij zich verdedigen tegenover de Joodse leiders en de Romeinse machthebbers. Hij doet uiteindelijk een beroep op de keizer. Paulus en enkele andere gevangenen worden door Romeinse soldaten per schip naar Rome gebracht. Onderweg lijden de reizigers schipbreuk en komen ze op Malta terecht. Na drie maanden vertrekken ze met een ander schip van Malta naar Rome. In Rome wordt Paulus verwelkomd door medechristenen, hij ontmoet de plaatselijke Joodse leiders en hij verblijft daar twee jaar in huisarrest. Hij is vrij om bezoek te ontvangen en om zijn boodschap te verkondigen. Het eerste boek” dat Lukas heeft “gemaakt”, is zijn evangelie dat hij, net als dit boek Handelingen, heeft geschreven aan een zekere “Theófilus” ( vers 1; Lk 1:3). De inhoud van zijn evangelie betreft alles wat de Heer Jezus zowel gedaan als geleerd heeft toen Hij lichamelijk op aarde was. Lukas spreekt in dit verband over wat de Heer “is begonnen” te doen en te leren. Dat betekent dat Hij daar nog steeds mee doorgaat, ook al is Hij nu niet meer lichamelijk zichtbaar en tastbaar aanwezig. Het werk is nog niet klaar. Dat zien we in dit boek, waarin wordt beschreven hoe Hij op machtige wijze vanuit de hemel door Zijn Geest op aarde werkt. Dat doet Hij nog steeds, vandaag ook door ons. Hun vraag toont aan dat ze nog steeds aan een aards koninkrijk denken, misschien wel juist omdat Hij is opgestaan. Met Zijn opstanding zijn ook hun oude verwachtingen weer opgestaan. Mogelijk hebben ze aan Joël 2 gedacht waar de komst van de Geest verbonden wordt met de komst van het koninkrijk ( Jl 2:28). Over de christelijke vorm van het koninkrijk, de verborgen vorm, wordt hier niet gesproken. In de Bijbelwetenschap is de consensus dat Handelingen rond 90 n.Chr. werd geschreven. De vroegst mogelijke datum kan worden bepaald op basis van het gegeven dat de auteur van het tweedelig werk Lucas-Handelingen afhankelijk was van het Evangelie volgens Marcus, dat volgens de consensus in zijn definitieve vorm moet zijn geschreven na 70 n.Chr. vanwege de kennis van de vernietiging van de Joodse tempel in Jeruzalem. De laatst mogelijke redactiedatum wordt vaak afgeleid van het feit dat Handelingen geen enkele verwijzing bevat naar de Jodenvervolging in de laatste jaren van de regering van Domitianus (81-96) en de auteur niet weet van enige verzameling brieven van Paulus, waarvan de verspreiding wordt verondersteld rond het jaar 100. [2] Auteur [ bewerken | brontekst bewerken ]De auteur van Lucas en Handelingen had goede kennis van Romeins procesrecht. Hij was ook goed bekend met zowel de joodse theologie als met hellenistische gebruiken. Dit duidt op een breed georiënteerde opvoeding en opleiding. Zijn vertelperspectief is keer op keer dat van een stedeling. Zijn intensieve behandeling van vraagstukken op het gebied van armoede en rijkdom hebben geleid tot het vermoeden dat hij een vrijgelaten slaaf zou kunnen zijn geweest. [7] Dit soort overwegingen blijft speculatief. Een van de meest voorkomende verpleegtechnische handelingen is het toedienen van medicijnen. Verpleegkundigen hebben hierbij de verantwoordelijkheid om medicijnen op de juiste manier toe te dienen, in de juiste dosering en via de juiste toedieningsweg. Het is van groot belang dat medicijnen op de juiste manier worden toegediend, om zo de kans op bijwerkingen en andere gezondheidsproblemen te minimaliseren. Wondverzorging # Petrus weet dat de woorden “in [het] boek van [de] Psalmen” ( Ps 69:26 ; 109:8) op Judas van toepassing zijn, hoewel zijn naam daar niet wordt genoemd. Dat wil ook zeggen dat wat met Judas gebeurde, geen overwinning van de satan is. Judas werd slechts gebruikt om het Woord van God te vervullen. Dat doet niets af van de eigen verantwoordelijkheid die Judas had. Hij heeft zich voor de satan opengesteld.